گفتم: خسته‌ام.

گفتی: لاتقنطوا من رحمة الله
.:: از رحمت خدا نا امید نشید (زمر/53) ::.

گفتم: هیشکی نمی‌دونه تو دلم چی می‌گذره.

گفتی: ان الله یحول بین المرء و قلبه
.:: خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/24) ::.

گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم.

گفتی: نحن اقرب الیه من حبل الورید
.:: ما از رگ گردن به انسان نزدیک‌تریم (ق/16) ::.

گفتم: ولی انگار اصلا منو فراموش کردی!

گفتی: فاذکرونی اذکرکم
.:: منو یاد کنید تا یاد شما باشم (بقره/152) ::.

گفتم: تا کی باید صبر کرد؟

گفتی: و ما یدریک لعل الساعة تکون قریبا
.:: تو چه می‌دونی! شاید موعدش نزدیک باشه (احزاب/63) ::.

گفتم: تو بزرگی و نزدیکت برای منِ کوچیک خیلی دوره! تا اون موقع چیکار کنم؟

گفتی: واتبع ما یوحی الیک واصبر حتی یحکم الل
.:: کارایی که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه (یونس/109) ::.

گفتم: خیلی خونسردی! تو خدایی و صبور! من بنده‌ات هستم و ظرف صبرم کوچیک... یه اشاره‌ کنی تمومه!

گفتی: عسی ان تحبوا شیئا و هو شر لکم
.:: شاید چیزی که تو دوست داری، به صلاحت نباشه (بقره/216) ::.

گفتم: انا عبدک الضعیف الذلیل... اصلا چطور دلت میاد؟

گفتی: ان الله بالناس لرئوف رحیم
.:: خدا نسبت به همه‌ی مردم - نسبت به همه - مهربونه (بقره/143) ::.

گفتم: دلم گرفته.

گفتی: بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا
.:: (مردم به چی دلخوش کردن؟!) باید به فضل و رحمت خدا شاد باشن (یونس/58) ::.

گفتم: اصلا بی‌خیال! توکلت علی الله.

گفتی: ان الله یحب المتوکلین
.:: خدا اونایی رو که توکل می‌کنن دوست داره (آل عمران/159) ::.

گفتم: خیلی چاکریم!

ولی این بار، انگار گفتی: حواست رو خوب جمع کن! یادت باشه که:
و من الناس من یعبد الله علی حرف فان اصابه خیر اطمأن به و ان اصابته فتنة انقلب علی وجهه خسر الدنیا و الآخره
.:: بعضی از مردم خدا رو فقط به زبون عبادت می‌کنن. اگه خیری بهشون برسه، امن و آرامش پیدا می‌کنن و اگه بلایی سرشون بیاد تا امتحان شن، رو گردون میشن. خودشون تو دنیا و آخرت ضرر می‌کنن (حج/11) ::.

گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم.

گفتی: فانی قریب
.:: من که نزدیکم (بقره/186) ::.

گفتم: تو همیشه نزدیکی؛ من دورم... کاش می‌شد بهت نزدیک شم.

گفتی: و اذکر ربک فی نفسک تضرعا و خیفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال
.:: هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد کن (اعراف/205) ::.

گفتم: این هم توفیق می‌خواهد!

گفتی: ألا تحبون ان یغفرالله لکم
.:: دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/22) ::.

گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشی.

گفتی: و استغفروا ربکم ثم توبوا الیه
.:: پس از خدا بخواید ببخشدتون و بعد توبه کنید (هود/90) ::.

گفتم: با این همه گناه... آخه چیکار می‌تونم بکنم؟

گفتی: الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبة عن عباده
.:: مگه نمی‌دونید خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول می‌کنه؟! (توبه/104) ::.

گفتم: دیگه روی توبه ندارم.

گفتی: الله العزیز العلیم غافر الذنب و قابل التوب
.:: (ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/2-3) ::.

گفتم: با این همه گناه، برای کدوم گناهم توبه کنم؟

گفتی: ان الله یغفر الذنوب جمیعا
.:: خدا همه‌ی گناه‌ها رو می‌بخشه (زمر/53) ::.

گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌بخشی؟

گفتی: و من یغفر الذنوب الا الله
.:: به جز خدا کیه که گناهان رو ببخشه؟ (آل عمران/135) ::.

گفتم: نمی‌دونم چرا همیشه در مقابل این کلامت کم میارم! آتیشم می‌زنه؛ ذوبم می‌کنه؛ عاشق می‌شم! ... توبه می‌کنم: یا غافر الذنب، اغفر ذنوبی جمیعا

گفتی: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین
.:: خدا هم توبه‌کننده‌ها و هم اونایی که پاک هستند رو دوست داره (بقره/222) ::.

ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرک

گفتی: الیس الله بکاف عبده
.:: خدا برای بنده‌اش کافی نیست؟ (زمر/36) ::.

گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیکار می‌تونم بکنم؟

گفتی: یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا و سبحوه بکرة و اصیلا هو الذی یصلی علیکم و ملائکته لیخرجکم من الظلمت الی النور و کان بالمؤمنین رحیما
.:: ای مؤمنین! خدا رو زیاد یاد کنید و صبح و شب تسبیحش کنید. او کسی هست که خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو از تاریکی‌ها به سوی روشنایی بیرون بیارن. خدا نسبت به مؤمنین مهربونه (احزاب/42-43) ::.

بازی استقلال سایپا

استقلال که گل خورد همه استادیوم با هم : فرهـــــــــــادِ مجیـــــــدی
اس اسی ها =

پرسپولیسی ها در خانه =
استقلال که گل مساوی رو زد : اســـتقلال قهرمان میــــشه ، خدا میدونه که حقشه !!(هفته دوم تازه گل مساوی زدن !!)

اس اسی ها =

پرسپولیسی ها =

استقلال بلافاصله گل دوم رو هم خورد ! همه طرفدارا با هم : فرهــــــــادِ مجیـــــدی !!

اس اسی ها =

پرسپولیسی ها =

بازیکنها =

دوستان ميخوايم توي اين پست مشاعره انجام بديم...

اين ايده رو از وبلاگ دوست و همكار گرفتم

اما خب بالاخره يه تنوع و يه چيز جديده...

يعني واقعا همين شكليه

طرز تهيه سريال ماه رمضان
1. روحاني يک عدد
2. پيرزن سال خورده يک عدد ترجيحا ثريا قاسمي
3. ترک زبان يک عدد نمک سريال
4. دختر جوان و زيبا دو عدد
5. پسر جوان و جذاب يک عدد
6. زن زيبا و معصوم يک عدد ترجيحا مريم کاوياني
7. مرد ميانسال دو عدد ترجيحا امين تارخ
8 – بهشت زهرا يک بار
9 – امام زاده نا مشخص يک بار

10 – مسجد بي نام و نشان يک بار

11 – جوانان ريشو با نامهاي ائمه و بسيار قابل اعتماد چند نفر

12 – جوانان پولدار غير قابل اعتمادبا نامهاب اصيل ايراني چند نفر
13 – تعدادي پليس ، معتاد ، اهالي و کسبه
14_تعدادي محله به مقدار لزوم
طرز تهيه:
ابتدا همه را جز آقاي روحاني در يک قابلمه ريخته و سپس خوب بهم مي زنيم تا به اندازه کافي بهم بخورند و بهم بريزند. سپس آقاي روحاني را بعنوان مشکل گشا واردقابلمه مي کنيم. بعد از نيمساعت قهرمان داستان را به مسجد و امامزاده ميفرستيم تا حدود 100 ليتر آب غوره فرد اعلا توليد کند سرانجام در قابلمه را بر مي داريم و جلوي 70 ميليون مي گذاريم

داستان کاریکاتورهای روزنامه دانمارکی علیه پیامبر اسلام را که فراموش نکرده اید. همه معترضان می شکستند، می سوزاندند، پاره می کردند، فحش می دادند، تحریم می کردند، فریاد می زدند و بر سر و سینه می کوبیدند. اما یک جانباز در تهران کاری کرد که باید تمام قد ایستاد در مقابل این همه شعور و شرف و انسانیت ... در آن رونقی بازار زدن و شکستن و خرد کردن و تحریم کردن، یک جانباز در تهران رفت روبروی سفارت دانمارک یک سکو گذاشت. بعد رفت بالای آن. او هنر نقاشی و رنگ و بومش را هم با خودش برده بود. او می توانست پرچم آتش گرفته دانمارک را نقاشی کند یا هر نقاشی لبریز از خشم و نفرت را. اما او همه هنرش را ریخت روی بوم و زیباترین تصویر را از حضرت مریم ترسیم کرد. او با مهربانی تمام، ظرفیت یک مسلمان را به رخ همه کشید. او ثابت کرد اعتراض فقط در شکستن و آتش زدن نیست. خلق زیبایی می تواند نماد یک اعتراض باشد.

گفتم: سلام خواجه، گفتا: علیک جانم

گفتم: کجا روانى ؟ گفتا: خودم ندانم

گفتم: بگیر فالى، گفتا: نمانده حالى

دایم اسیر گشتم در بند بیخیالى

گفتم که: تازه تازه شعر و غزل چه دارى

گفتا که: می سرایم تکنو ،رپ و سواری!

گفتم: کجاست لیلى ، مشغول دلربایى ؟

گفتا: شده ستاره در فیلم سینمایى

گفتم: بگو ز خالش، آن خال آتش افروز

گفتا: عمل نموده، دیروز یا پریروز

گفتم: بگو زمویش، گفتا: که مِش نموده

گفتم: بگو ز یارش، گفتا: ولش نموده

گفتم: چرا، چگونه؟ عاقل شدست مجنون؟

گفتا: شدید گشته معتاد گرد و افیون

گفتم: کجاست جمشید؟ جام جهان نمایش؟

گفتا: خریده قسطى یک ال سی دی به جایش

گفتم: بگو ز ساقى حالا شده چه کاره

گفتا: شده پرستار یا منشى اداره

گفتم: بگو ز زاهد، آن رهنماى منزل

گفتا: که دست خود را بردار از سر دل

به نقل از باشگاه خبرنگاران مکان مسکونی اجاره‌ای که معمولاً برای مدت کوتاه به افراد اجاره داده می‌شود را هتل می نامند. هتل‌ها از امکانات اقامتی و گردشگری شهرها به حساب می‌آیند که دارای امکانات جنبی گوناگونی هستند :رستوران، استخر شنا، کافی شاپ،سالن اجتماعات و نمونه‌هایی از این امکانات در یک هتل مناسب هست. مشتریان هتل در اتاقها و سوئیت هایی که دارای تخت خواب، توالت و حمام مجزا هستند ساکن می‌شوند.در کنار امکانات کافی و لازم بعضی هتل ها به دلیل زیبایی که دارند نسبت به مابقی هتل ها در شهر از توجه ویژه ایی برخوردارند از جمله :

هتل عباسی 

هتل داریوش

هتل شهریار

هتل کندوان

هتل هما

هتل داد

هتل ملک التجار

حتما ببينين

http://htwins.net/scale2

آخرین ورژن دعای آخرتم برای حل مشکلات:
الهی! با خاطری خسته ، دل به کرم تو بسته،دست از اساتید شسته و در انتظار نمرات نشسته ام.
پاس شوند کریمی،
پاس نشوند حکیمی،
نیفتم شاکرم،بیفتم صابرم.
الهی شهریه ها بالاست که میدانی،و جیبم خالیست که میبینی.
نه پای گریز از امتحان دارم و نه زبان ستیز با استاد،
الهی دانشجویی را چه شاید و از او چه باید؟
دستم بگیر یا ارحم الراحمین.

دو تا برادره آخره شر بودن و پدر محل رو درآورده بودن
دیگه هروقت هرجا یک خراب کاریی میشده، ملت میدونستن زیر سر این دوتاست.
خلاصه آخر بابا ننشون شاکی میشن، میرن پیش کشیشِ محل، میگن:‌
تورو خدا یکم این بچه‌های مارو نصیحت کنید،‌ پدر مارو درآوردن.
کشیشه میگه: ‌باشه، ولی من زورم به جفتِ اینا نمیده، باید یکی یکی بیاریدشون.
خلاصه اول داداش کوچیکه رو میارن، کشیشه ازش میپرسه:
پسرم، ‌می‌دونی خدا کجاست؟
... پسره جوابشو نمی‌ده، همین جور در و دیوار ر و نگاه می‌کنه.
باز یارو می‌پرسه: پسرجان، می‌دونی خدا کجاست؟
دوباره پسره به روش نمیاره.
خلاصه دو سه بار کشیشه همینو می‌پرسه و پسره هم بروش نمیاره
آخر کشیشه شاکی میشه، داد میزنه: بهت گفتم خدا کجاست؟!
پسره می‌زنه زیر گریه و در میره تو اتاقش، در رو هم پشتش می‌بنده.
داداش بزرگه ازش می‌پرسه: چی شده؟
پسره میگه: بدبخت شدیم! خدا گم شده، همه فکر می‌کنن ما برش داشتیم

.1  روابط دانشجو با استاد
 .2  روابط دانشجو با دانشجو
 .3 روابط استاد با دانشجو
 .4 روابط کارمندان با دانشجو و بالعکس

به نظرتون اين سازه معينه يا نا معينه؟

منم نمي دونم ولي سعي كنين بفهمين بعدش از خانم دكتر مي پرسيم

همه می شناسیمش؛ همو که با شکوه مهرش عشق را معنایی دیگر می بخشد و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش مأمن مهر و صفا، و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است. مادر، مهر کیشی است که با شمع وجودش به محفلمان روشنی می بخشد و با گلخند محبت اش رنگ غم را از چهره مان می زداید و تبسمی از شادمانی بر دل هایمان می نشاند و با دستان پر سخاوتش، چتری سایه گستر ساخته است تا هیچ سختی را حس نکنیم. او به را ستی تندیس همه خوبی هاست.

فريدون مشيري

طرح پیشنهادی مهندسین مشاور ابنیه نو اندیش(رتبه 7)

طرح پیشنهادی مهندسین مشاور طرح و امایش(رتبه6)

پیشنهادی مهندسین مشاور اثر(رتبه5)

پي نوشت:

	مدیر عامل فعلی شرکت اپل "تیم کوک" هست. استیو جابز چند ماه قبل از مرگش تیم کوک رو انتخاب کرده بود. این موضوع شایعه بوده. سینا تمدن یه کارمند ساده اپل هست. با تشكر از آقاي دواز

نمى‏دانيم در معرفى كتاب «روياى من» آيا مى‏توان گروه يا رده خاصى را به عنوان مخاطب آن معرفى كرد يا لازم است طيف خوانندگان را گسترده‏تر كرد و به همه توصيه‏اش نمود. شايد مهم‏ترين تأثيرى كه خواننده پس از پايان كتاب مى‏گيرد توجه به عملكرد نيروى اراده و قدرتِ خواستنِ ما آدم‏هاست. نويسنده بارها و بارها بر اين نكته تاكيد مى‏ورزد و به مخاطب خود يادآورى مى‏كند كه عامل اصلىِ رسيدن به خواستن‏ها، اراده‏اى است كه از عشق و ايمان سرچشمه مى‏گيرد. ترديد نداريم عليرغم آن كه انوشه انصارى را از نزديك نمى‏شناسيم ولى به عنوان كسى كه چندين دليل براى مطرح شدن دارد، حتما در عشق ورزيدن، عاشق خوبى است و در اعتقاد و ايمان، بدون ترديد بر باورهايش (هر چه باشد) استوار است. اين خصيصه كسى است كه خود را باور كرده و اصل خود را فراموش نكرده است. او هنوز هم از جدال برسر موضوعى مانند پرچم كشورش استقبال مى‏كند و با اين كار به تمامى مردمان اين ديار مى‏گويد كه: سرزمينم و مردمانش را فراموش نكرده‏ام.

سلام

کمتر از دو ماه به سالگرد یک رویداد مهم تو زندگی همه مون مونده

واقعا حركت زيبايي هستش...

یه داستان بسیار زیبا از پائولو کوئلیو :

ما در سالن غذاخوری دانشگاهی در اروپا هستیم. یک دانشجوی دختر با موهای قرمز که از چهره‌اش پیداست اروپایی است، سینی غذایش را تحویل می‌گیرد و سر میز می‌نشیند، سپس یادش می‌افتد که کارد و چنگال برنداشته، و بلند می‌شود تا آنها را بیاورد، وقتی برمی‌گردد، با شگفتی مشاهده می‌کند که یک مرد سیاه‌پوست، احتمالا اهل آفریقا (با توجه …به قیافه‌اش)، آنجا نشسته و مشغول خوردن از ظرف غذای اوست! بلافاصله پس از دیدن این صحنه، زن جوان سرگشتگی و عصبانیت را در وجود خودش احساس می‌کند. اما به‌سرعت افکارش را تغییر می‌دهد و فرض را بر این می‌گیرد که مرد آفریقایی با آداب اروپا در زمینۀ اموال شخصی و حریم خصوصی آشنا نیست. او حتی این را هم در نظر می‌گیرد که شاید مرد جوان پول کافی برای خرید وعدۀ غذایی‌اش را ندارد. در هر حال، تصمیم می‌گیرد جلوی مرد جوان بنشیند و با حالتی دوستانه به او لبخند بزند.
جوان آفریقایی نیز با لبخندی شادمانه به او پاسخ می‌دهد. دختر اروپایی سعی می‌کند کاری کند؛ این‌که غذایش را با نهایت لذت و ادب با مرد سیاه سهیم شود. به این ترتیب، مرد سالاد را می‌خورد، زن سوپ را، هر کدام بخشی از تاس کباب را برمی‌دارند، و یکی از آنها ماست را می‌خورد و دیگری پای میوه را. همۀ این کارها همراه با لبخندهای دوستانه است؛ مرد با کمرویی و زن راحت، دلگرم‌کننده و با مهربانی لبخند می‌زنند. آنها ناهارشان را تمام می‌کنند. زن اروپایی بلند می‌شود تا قهوه بیاورد. و اینجاست که پشت سر مرد سیاه‌پوست، کاپشن خودش را آویزان روی صندلی پشتی می‌بیند، و ظرف غذایش را که دست‌نخورده روی میز مانده است.

توضیح پائولو کوئلیو:
من این داستان زیبا را به همۀ کسانی تقدیم می‌کنم که در برابر دیگران با ترس و احتیاط رفتار می‌کنند و آنها را افرادی پایین‌مرتبه می‌دانند. داستان را به همۀ این آدم‌ها تقدیم می‌کنم که با وجود نیت‌های خوبشان، دیگران را از بالا نگاه می‌کنند و نسبت به آنها احساس سَروَری دارند. چقدر خوب است که همۀ ما خودمان را از پیش‌داوری‌ها رها کنیم، وگرنه احتمال دارد مثل احمق‌ها رفتار کنیم؛ مثل دختر بیچارۀ اروپایی که فکر می‌کرد در بالاترین نقطۀ تمدن است، در حالی که آفریقاییِ دانش‌آموخته به او اجازه داد از غذایش بخورد…
.......